Ütopya Düşüncesinin Şehir Planlama ve Tasarım Eğitiminde Kullanımı: İradesiz Ütopyacılık

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2018

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Ütopyanın mimarlık ve kentsel tasarım eğitiminin değerli bir yöntemi olarak kullanımı sınırların ötesinde düşünmeye yardım etmektedir. Ancak eğitimin akılcı, analitik ya da bilimsel paradigmalar çerçevesinde örgütlenmesi ütopyanın demode bir düşünce olarak modern mimarlık ve şehircilik uygulamalarından uzaklaştırılmasına neden olmuştur. Bu araştırmada amaç ütopya ve eğitim ilişkisini yeniden sorgulamak ve yapılmamış bir çevrede iradesiz ütopya yaklaşımının şehir planlama eğitimine katkısını incelemektir. Metodolojik olarak Agamben’in Mesihçi ütopyacılığın zaman-mekân ölçütleri ile Lewis’in “iradesiz ütopya” düşüncesini kullanarak, planlama eğitimindeki uygulamanın ampirik sonuçları verilmiştir. Mesihçi zaman ve mekân kurgusu içinde tasarım eğitimi için çalışma alanı olarak Kültepe arkeolojik sit alanı belirlenmiş ve kantitatif bir anket uygulaması yapılmıştır. Araştırma bulguları iradesiz ütopyacı anlayışın stüdyo proje eğitiminde kullanımının öğrencilerin yaratıcı düşünce geliştirmelerine katkıda bulunduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, planlama eğitimi içerisinde bir yöntem olarak ütopya düşüncesinin yeniden canlandırılmasına vurgu yapılmıştır. Araştırma sonucunda ütopyacı şehircilik anlayışında peşinde olunması gereken paradigmanın kusurlu ideali şimdiki kartografyada yaratmak üzerine kurgulanması gerektiği gösterilmiştir
The use of utopia as a valuable method in architecture and urban design education helps to think beyond the given borders. However, the regulation of the education system, based on rational, analytical or scientific paradigms, has led to the removal of utopia from modern architecture and urbanism, because of being an archaic and outdated idea. The aim of this study is to reconsider the relationship between utopia and design education and to examine the contribution of weak utopianism as an approach to planning education over an unbuilt environment. Methodologically, by using time-space dimensions of Agamben’s Messianic utopianism and Lewis’s “weak utopian thinking”, the empirical results of the application in planning education were given. Within the fiction of messianic time and space, an archaeological site, Kültepe/ Kayseri, is chosen as a design project area for planning education and a quantitative survey was conducted subsequently. The results indicate that the use of weak utopianism in planning education contributed to students’ creative thinking. It is emphasized that the utopian thinking as a method in planning education must be revived. This study has found that the paradigm which must be pursued in the utopian urbanism should be developed in the actual cartography in order to produce the imperfect ideal.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

[No Keywords]

Kaynak

Tasarım+Kuram

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

14

Sayı

26

Künye