Yazar "Yakamercan, Elif" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Anaerobic/aerobic cycle effect on di(2-ethylhexyl) phthalate and pentachlorophenol removal from real textile wastewater in sequencing batch biofilm reactor
    (Elsevier Sci Ltd, 2020) Yakamercan, Elif; Aygün, Ahmet
    This study aims to investigate the treatability of pentachlorophenol encountered in cotton textile plants and di(2-ethylhexyl) phthalate used in synthetic textile production. They were selected as model micropollutants. Experiments were carried out at different anaerobic/aerobic (A/O) sequences (4 h/16 h, 8 h/12 h, 12 h/8 h, 16 h/4 h) at constant hydraulic retention time (36 h) and solid retention time (15 d) to determine the effect of biocarriers addition and anaerobic/aerobic cycle time on micropollutant removal from real textile wastewater. During the study period, sequencing batch reactor and sequencing batch biofilm reactor, which contains K3 Kaldnes bio-carrier with 50% filling ratio, were fed with a real textile wastewater. Reactors were operated with a total cycle period of 24 h (fill: 0.5 h; react: 20 h; settle: 2 h; decant: 1 h; idle: 0.5 h). Their performances were compared in terms of PCP, DEHP and macro pollutants (BOD5, COD, TOC, TN, TP, and color) removals. The average DEHP and PCP concentrations in feed wastewater were 124.5 +/- 5.24 and 12.8 +/- 0.27 mg/L, respectively. The maximum DEHP removal efficiencies were 72.2% for SBBR at 4 h/16 h (A/O) and 42.1% for SBR at 8 h/12 h (A/O) sequence. The PCP removal efficiency was not affected significantly by the change of aeration times and remained 51.1% -56.5% for SBBR and 35.0%-43.2% for SBR. The addition of biocarrier caused 30.0% and 13.0% increase in removal efficiency for DEHP and PCP, respectively. (C) 2020 Elsevier Ltd. All rights reserved.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ardışık kesikli reaktörlerde biyotaşıyıcı ilavesinin tekstil atık suyundan pentaklorofenol (PCP) ve di(2 ethilhekzil) fitalat (DEHP) giderim verimi üzerine etkisi
    (Bursa Teknik Üniversitesi, 2019) Yakamercan, Elif; Aygün, Ahmet
    Tekstil endüstrisi atıksularının konvansiyonel kirleticiler dışında önemli miktarda mikrokirletici içerdiği bilinmektedir. Çok düşük konsantrasyonlarda dahi mikrokirletici deşarj edilmesi toksik ve endokrin bozucu özellikleri nedeniyle sucul ekosistem üzerinde potansiyel risk unsuru oluşturmaktadır. Bu kirleticilerin olumsuz etkilerinin en aza indirilmesi amacıyla ulusal ve uluslararası mevzuatlarda alıcı ortama deşarjında sınır değerler tanımlanmıştır. Ülkemizde 2016 yılında revize edilen Yerüstü Su Kalitesi Yönetmeliği kapsamında nehir/göl ve kıyı geçiş suları için belirlenen mikrokirleticiler için Çevresel Kalite Standardı (ÇKS) oluşturulmuştur. Demirtaş Organize Sanayi Bölgesi (DOSAB) Atıksu Arıtma Tesisi giriş atıksuyu laboratuvar ölçekli ardışık kesikli reaktör (AKR) ve biyotaşıyıcı malzeme ilavesi ile oluşturulan ardışık kesikli biyofilm reaktörün (AKBR) beslenmesinde kullanılmıştır. Tez kapsamında, konvansiyonel kirleticiler ile plastikleştiriciler grubundan, canlılar üzerinde endokrin bozucu etki gösterdiği bilinen diethilhekzilfitalat (DEHP) ve biyosit olarak yaygın bir kullanım alanı olan, toksik olduğu raporlanan pentaklorofenol (PCP) model mikrokirleticilerinin arıtım düzeyleri araştırılmıştır. Yürütülen çalışmalarda işletme şartlarının (anaerobik-aerobik döngü süreleri, hidrolik bekleme süresi ve çamur yaşı) ve biyotaşıyıcı ilavesinin arıtma performansı üzerine etkisinin ortaya konulması ve optimum işletme koşullarının belirlenmesi amaçlanmıştır. AKR ve AKBR sistemleri aktif hacmi 5 L olan reaktör sistemlerinden oluşmakla beraber toplam reaksiyon süresi 20 saat olacak şekilde işletilmiştir. Reaktörlerin işletim performansı ve çıkış suyunun kalitesi için günlük olarak konvansiyonel parametreler (KOİ, AKM, renk ve MLSS) standart metotlara göre ölçülmüş ayrıca çıkış suyu, karışık sıvı ve biyotaşıyıcılardan alınan örneklerde seçilen mikrokirleticilerin konsantrasyonları GC-MS cihazı ile belirlenmiştir. İlk olarak 4 sa. anaeobik-16 sa. aerobik (SET 1), 8 sa. anaeobik-12 sa. aerobik (SET 2), 12 sa. anaeobik-8 sa. aerobik, (SET 3), 16 sa. anaeobik-4 sa. aerobik (SET 4) olacak şekilde prosesler çalıştırılmıştır. Havalandırma süresinin artmasının DEHP gideriminin her iki proses için de arttığı ancak, AKBR daha yüksek giderim verimlerine ulaşıldığı gözlemlenmiştir. Farklı olarak PCP'nin giderimi üzerine aerobik-anaerobik döngü sürelerinin değişiminin DEHP ile kıyaslandığında daha sınırlı etki gösterdiği tespit edilmiştir. HRT değişimin mikrokirletici giderim verimi üzerine etkisinin incelenmesi için HRT 36, 48 ve 60 sa. olacak şekilde prosesler işletilirken SRT (15 gün) ve havalandırma süresi (4 sa anaerobik/16 sa aerobik) sabit tutulmuştur. HRT'nin artması ile AKR ve AKBR de model mikrokirleticilerin giderim verimlerinde artış gözlemlenmiştir. Çamur yaşının giderim verimleri üzerine etkisinin incelenmesi için diğer değişkenler sabit tutulup, SRT, 10, 15 ve 20 gün olarak sistemler çalıştırılmış ve en yüksek giderim verimi SRT'nin 20 gün olduğu işletim koşulunda bulunmuştur. DEHP ve PCP için temel giderim mekanizmaları çamura sorpsiyon ve biyobozunum iken buharlaşmanın ihmal edilecek düzeyde kaldığı gözlemlenmiştir. Seçilen mikrokirleticiler için en yüksek giderim 16 saat aerobik, HRT 60 sa ve SRT 15 olan işletim koşullarında elde edilmiş olup DEHP giderim verimi AKBR ve AKR için sırasıyla %83 ve %61,9 iken; PCP için giderim, AKBR ve AKR için sırasıyla %75,5 ve %49,9 olarak bulunmuştur. Makrokirleticiler için yapılan çalışmalarda da biyotaşıyıcı malzeme ilavesinin kirleticilerin giderim verimlerini arttırdığı görülmüştür. Anahtar kelimeler: ardışık kesikli reaktör (AKR), ardışık kesikli biyofilm reaktör (AKBR), biyolojik arıtma, DEHP, mikrokirletici, PCP
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ecological risk assessment of domestic sewage sludge: a case study
    (Yıldız Teknik Üniversitesi, 2021) Yakamercan, Elif; Aygün, Ahmet
    This study aims to evaluate potential ecological risks and heavy metal pollution in sewage sludge. For these purposes, domestic sewage sludge samples were collected for a period of one year from a wastewater treatment plant in Bursa, Turkey and analyzed for heavy metals. The average heavy metal content of the sewage sludge was wherein decreasing order of Zn>Cu>Ni>Cr>Pb>As>Se>Cd. As a whole, the concentration of heavy metals was below the limit values indicated within the agricultural land application legal standards. Correlation analysis showed a very strong correlation observed between Ni and Cr. Determining to pollution degree and potential ecological risks, some indices such as Enrichment factor (EF), Single-factor pollution index (PI), Geoaccumulation index (Igeo), Nemerow synthetic pollution index (PN), Contamination factor (Cf), Integrated pollution degree (Cd), Pollution Load Index (PLI), Monominal potential ecological risk (ER), Potential ecological risk index (RI), and the Probability of toxicity (mERM-Q) were used in this study. Based on the pollution index calculations, Zn and Se posed the highest contamination while As and Cd posed the lowest contamination. The mERM-Q values indicated that the probability of toxicity varied from 21 to 49%, while ecological indices indicated that ER (2.0-23.7) and RI (67.3-106.2) values were lower than a threshold value for all samples.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Fate and removal of pentachlorophenol and diethylhexyl phthalate from textile industry wastewater by sequencing batch biofilm reactor: Effects of hydraulic and solid retention times
    (Elsevier Ltd, 2021) Yakamercan, Elif; Aygün, Ahmet
    This study aimed to examine the effects of hydraulic retention time (HRT) and solid retention time (SRT) on the removal of diethylhexyl phthalate (DEHP) and pentachlorophenol (PCP) from real textile wastewater. Experiments were conducted daily and at different SRTs (10 d, 15 d, and 20 d) and HRTs (36 h, 48 h, and 60 h). The results showed that the optimal HRT and SRT for DEHP removal were 48 h and 20 d, respectively, and the removal efficiency reached 83.27%. Meanwhile, the highest removal efficiency was 75.5% for PCP at an HRT of 60 h and an SRT of 15 d. The addition of biocarriers to the reactor system was intended to facilitate microorganism growth and increase the average removal efficiencies of PCP and DEHP. Short HRTs and SRTs resulted in low micropollutant removal efficiencies. Based on the mass balance calculations, it was determined that biodegradation and sorption onto sludge were the main removal mechanisms for PCP and DEHP. The findings also revealed that using the optimal HRT and SRT is critical to achieve the highest growth of the bacteria responsible for the biodegradation of selected micropollutants. In the biocarrier amended system, biodegradation served and sorption onto sludge contributed to PCP removal. Conversely, the major removal mechanism for DEHP varied depending on the operating conditions. In particular, with increasing SRT, biodegradation became the dominant removal mechanism.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Land application of municipal sewage sludge: Human health risk assessment of heavy metals
    (Elsevier Ltd, 2021) Yakamercan, Elif; Ari, Akif; Aygün, Ahmet
    Land application of municipal sewage sludge has become an attractive option and disposal method used worldwide. Hence, the suitability of the sludge with regards to toxic and carcinogenic chemicals is crucial to prompt informed decisions regarding its use on agricultural areas. This study aims to assess ecological and human health risks of heavy metals in sewage sludge samples collected from 22 different cities' wastewater treatment plants to determine their agricultural application potential in Turkey. The average metal concentrations of the samples decreased as the following order of Zn > Cu > Cr > Pb > Ni > Mo > As > Cd > Se > Hg without a significant seasonality. To evaluate the carcinogenic and non-carcinogenic health risks, site-specific overall total cancer risk (TCR) and Hazard Index (HI) values were calculated as the sum of all heavy metals’ ingestion, inhalation, and dermal contact exposures for children and adults. Contribution of the inhalation exposure due to the dust re-suspension during agricultural work to the total health risk has seemed be negligible when compared to ingestion and dermal contact. The carcinogenic risk for the adults were within the acceptable range (10−6 to 10−4) proposed by USEPA based on our estimations (2.4 ✕ 10−5), but the risk value was slightly exceeded the safe levels for children (1.6 ✕ 10−4). Similarly, HI values for adult subjects were below the reference value of 1, whereas they were higher for children (up to 2.52). Pb, As, and Cr were the major contributing metals to carcinogenic risks for both children and adults. Although the heavy metal concentration of collected samples was within the agricultural land application legal standards proposed by the Environmental Protection Agency (EPA) and the Ministry of Environment and Urbanization of Turkey (MEU), but the results of human health risk assessments showed that the risks may occur especially for sensitive individuals like children. This study showed that the evaluation of waste materials such as municipal sewage sludge should be applied only if it is proper for both ecological and health-safe, and assessing based on the regulatory limit values would not be enough to protect all population.