Yeşil, AslıYolcu, Aslı2024-11-052024-11-052024https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=1pwTzRXnomYf6jwqVORfUdL7Dx77eEA5ob0MeMt4i2AzWkTA50KQIkqGuMB2Su5ehttps://hdl.handle.net/20.500.12885/3401Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, Psikoloji Bilim DalıBu tez çalışmasında ebeveynlerin çocukluk çağı travmaları geçmişi ile ebeveynlerin duygu düzenleme becerileri, ebeveynlerin kendi ilişkilerinde çatışma çözme yöntemleri ve istismar ve ihmal farkındalıkları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Bu çalışmaya Türkiye'de yaşayan, 3-6 yaş arasında çocuğu olan 494 ebeveyn katılmıştır. Yapılan uç değer analizi sonucunda 45 katılımcı analiz sonuçlarının etkilenmemesi adına veri setinden çıkartılmıştır. Yapılan işlem sonrasında 449 katılımcı ile analizler yürütülmüştür. 449 katılımcının 398'i (%88,6) kadın 51'i (%11,4) erkek katılımcılardan oluşmaktadır. Çalışmada veri toplamak amacıyla Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Romantik İlişkilerde Çatışma Çözme Stilleri Ölçeği, Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-Kısa Form ve Ebeveyn Çocuk İstismar ve İhmal Farkındalık Ölçeği kullanılmıştır. Veri analizleri SPSS 25 paket programı ve AMOS 26 programı üzerinden yapılmıştır. Araştırma dahilinde çocukluk çağı travmaları, duygu düzenleme güçlüğü, çatışma çözümü ve istismar ve ihmal farkındalığı arasında kurulan model yapısal eşitlik modellemesi ile sınanmıştır. Yapısal eşitlik modellemesi AMOS 26 (Analysis of Momement Structure) programı aracılığıyla yapılmıştır. Cinsel istismar boyutu uç değerler çıkartıldığında dahi çarpıklık ve basıklık değerleri kabul edilebilir aralıkta olmadığı için analizlere dahil edilmemiştir. Fiziksel istismar alt ölçeğinin ise Alfa katsayısının kabul edilebilir değer olan.70'in çok altında olması nedeniyle fiziksel istismar boyutu da analizlere dahil edilmemiştir. Bu nedenle model analizleri duygusal istismar, duygusal ihmal ve fiziksel ihmal değişkenleri ile yürütülmüştür. Sonuçlara göre katılımcılar arasında duygusal istismarın yaygınlık oranı %32,5, duygusal ihmalin yaygınlık oranı %38,08 ve duygusal ihmalin %46,32'dir. Çocuk istismarı ve ihmali farkındalık düzeylerine bakıldığında ise katılımcıların %10,2'sinin orta düzeyde; %71,9'unun yüksek düzeyde; %17,8'inin ise çok yüksek düzeyde farkındalık sahibi olduğu bulunmuştur. Analiz sonuçlarına göre duygusal istismar, duygusal ihmal ve fiziksel ihmal duygu düzenleme güçlüğünü pozitif yönde yordamıştır. Duygusal istismar olumsuz çatışma çözümünü pozitif yönde yordamış, olumlu çatışma çözümü ile anlamlı düzeyde ilişkisi olmadığı bulunmuştur. Duygusal ihmalin ise olumsuz çatışma çözümünü pozitif yönde yordadığı, olumlu çatışma çözümünü ise negatif yönde yordadığı bulunmuştur. Fiziksel ihmale bakıldığında ise olumsuz çatışma çözümü ile anlamlı bir ilişkisi bulunmamış, olumlu çatışma çözümünü ise negatif yönde yordadığı görülmüştür. Duygusal istismar ve duygusal ihmalin istismar ve ihmal farkındalığı ile ilişkisi bulunmamıştır. Fiziksel ihmal, istismar ve ihmal farkındalığını negatif yönde yordamıştır. Olumlu çatışma çözümü istismar ve ihmal farkındalığını pozitif yönde yordamıştır. Duygu düzenleme güçlüğü ve olumsuz çatışma çözümünün istismar ve ihmal farkındalığı ile ilişkisi bulunmamıştır. Dolaylı ilişkilere bakıldığında ise duygusal istismar, duygusal ihmal ve fiziksel ihmalin olumsuz çatışma çözümü ile ilişkisinde duygu düzenleme güçlüğünün aracılık ettiği bulunmuştur. Ayrıca, duygusal ihmal ve istismar ve ihmal farkındalığı arasındaki ilişkide olumlu çatışma çözümü aracılık ettiği görülmüştür.In this thesis, the relationships between parents' childhood trauma history, parents' emotion regulation skills, conflict resolution methods in their own relationships, and parents' awareness of abuse and neglect were examined. A total of 494 parents living in Turkey with children aged between 3-6 years participated in this study. As a result of outlier analysis, 45 participants were excluded from the dataset to ensure the integrity of the analysis results. Following this process, analyses were conducted with 449 participants. Among these participants, 398 (88.6%) were female and 51 (11.4%) were male. To collect data for the study, the following instruments were utilized: Demographic Information Form, Childhood Trauma Questionnaire, Conflict Resolution Styles Scale in Romantic Relationships, Difficulty in Emotion Regulation Scale - Short Form, and Parent-Child Abuse and Neglect Awareness Scale. Data analyses were performed using SPSS 25 and AMOS 26 software packages. The model, which included childhood trauma, emotion regulation difficulty, conflict resolution, and abuse and neglect awareness, was tested using structural equation modeling. Structural equation modeling was conducted using the AMOS 26 (Analysis of Moment Structures) program. Due to the unacceptable skewness and kurtosis values even after removing outliers from the sexual abuse dimension, this dimension was not included in the analyses. Similarly, the physical abuse dimension was not included in the analyses due to its alpha coefficient being well below the acceptable value of .70. Therefore, model analyses were conducted with emotional abuse, emotional neglect, and physical neglect variables. According to the results, the prevalence rate of emotional abuse among participants was 32.5%, emotional neglect was 38.08%, and physical neglect was 46.32%. When looking at the levels of awareness of child abuse and neglect, it was found that 10.2% of the participants had moderate awareness, 71.9% had high awareness, and 17.8% had very high awareness. Analysis results indicated that emotional abuse, emotional neglect, and physical neglect positively predicted emotion regulation difficulty. Emotional abuse positively predicted negative conflict resolution, while no significant relationship was found with positive conflict resolution. Emotional neglect positively predicted negative conflict resolution and negatively predicted positive conflict resolution. Regarding physical neglect, no significant relationship was found with negative conflict resolution, but it negatively predicted positive conflict resolution. There was no relationship between emotional abuse, emotional neglect, and awareness of abuse and neglect. Physical neglect negatively predicted awareness of abuse and neglect. Positive conflict resolution positively predicted awareness of abuse and neglect. There was no relationship between emotion regulation difficulty and negative conflict resolution with awareness of abuse and neglect. In terms of indirect relationships, emotion regulation difficulty was found to mediate the relationship between emotional abuse, emotional neglect, and physical neglect with negative conflict resolution. Additionally, positive conflict resolution was found to mediate the relationship between emotional neglect and awareness of abuse and neglect.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessPsikolojiPsychologyMaster Thesis1118874345