Çatışma çözümü bağlamında uluslararası örgütlerin başarısızlığı: AGİT Minsk Grubu örneği
Küçük Resim Yok
Dosyalar
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Bursa Teknik Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Karabağ sorunu, 1990'lı yılların başından 2020 yılına kadar devam eden, zaman zaman insani trajedilerin ve şiddetli çatışmaların yaşandığı bir sorundur. Anlaşmazlığın çözümü için AGİT Minsk Grubu çerçevesinde 1992'den 2020'ye kadar yürütülen barış görüşmeleri başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Çatışma, bir tarafın diğerine mutlak askeri üstünlük kurması sonucunda 2020 yılında çözülmüştür. Bu seyirden hareketle çalışmada, Karabağ sorunu çerçevesinde uzun yıllar süren barış görüşmelerine rağmen, çatışmanın neden barışçıl yollarla değil de askeri yollarla çözümlendiği sorusuna yanıt arandı. Çalışma bu soruya yanıt olarak, çatışmanın niteliği gereği çözüme dirençli hale geldiği, dolayısıyla taraflardan birinin diğerine mutlak hakimiyeti sonucunda çözümlendiği sonucuna varmıştır. Sorun William Zartman'ın zorlu çatışmalara olan yaklaşımı temel alınarak, taraflar arasındaki kimlik farklılıkları, çatışmanın uzun süre "donmuş olarak" kalmasının müzakere aşamasına etkisi, çözümlerin kutuplaşması, tarafların anlaşmazlığı çözmek için gerekli olgunluğa ulaşıp ulaşmadığı ve tarafların çatışmanın devam etmesinden herhangi bir kazanç güdüp gütmedikleri çerçevesinde ele alınmıştır. Bu bağlamda Karabağ sorununun zorlu bir çatışma örneği olduğu ve bu faktörleri içermesi nedeniyle barış görüşmelerinin başarısızlıkla sonuçlandığı ve askeri yollarla çözüldüğü sonucuna varılmıştır.
The Karabakh conflict is a problem that has been ongoing from the early 1990s until 2020, with occasional humanitarian tragedies and violent conflicts. The peace talks held from 1992 to 2020 within the framework of the OSCE Minsk Group to resolve the conflict failed. The conflict was resolved in 2020, with one side establishing absolute military superiority over the other. Based on this course of events, the study seeks to answer the question of why the Karabakh conflict has been resolved through military means rather than peaceful means despite long years of peace negotiations within the framework of the Karabakh conflict. In response to this question, the study concludes that the nature of the conflict makes it resistant to resolution, hence it is resolved as a result of the absolute domination of one party over the other. Based on William Zartman's approach to intractable conflicts, the problem is examined in terms of identity differences between the parties, the impact of prolonged "frozen" conflict on the negotiation phase, the polarization of solutions, whether the parties have reached the necessary maturity to resolve the conflict, and whether the parties see any gain in the continuation of the conflict. In this context, it is concluded that the Karabakh conflict is an example of a difficult conflict and due to these factors, peace negotiations failed and were resolved by military means.
The Karabakh conflict is a problem that has been ongoing from the early 1990s until 2020, with occasional humanitarian tragedies and violent conflicts. The peace talks held from 1992 to 2020 within the framework of the OSCE Minsk Group to resolve the conflict failed. The conflict was resolved in 2020, with one side establishing absolute military superiority over the other. Based on this course of events, the study seeks to answer the question of why the Karabakh conflict has been resolved through military means rather than peaceful means despite long years of peace negotiations within the framework of the Karabakh conflict. In response to this question, the study concludes that the nature of the conflict makes it resistant to resolution, hence it is resolved as a result of the absolute domination of one party over the other. Based on William Zartman's approach to intractable conflicts, the problem is examined in terms of identity differences between the parties, the impact of prolonged "frozen" conflict on the negotiation phase, the polarization of solutions, whether the parties have reached the necessary maturity to resolve the conflict, and whether the parties see any gain in the continuation of the conflict. In this context, it is concluded that the Karabakh conflict is an example of a difficult conflict and due to these factors, peace negotiations failed and were resolved by military means.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Uluslararası İlişkiler, International Relations
