Yazar "Babacan, Mert" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Evaluation of dimensional stability, weathering and decay resistance of modified pine wood byin-situpolymerization of styrene
    (Taylor & Francis Inc, 2020) Ermeydan, Mahmut Ali; Babacan, Mert; Dizman Tomak, Eylem
    In this study, polystyrene modified Scots pine (Pinus sylvestrisL.) wood was investigated upon artificial weathering, decay resistance, dimensional stability and water uptake properties. Polystyrene modification was carried out on pretreated wood by immersion of wood into styrene monomer and further polymerization. The resistance of modified wood against cycles of UV and water exposures was examined by artificial weathering test for 672 hours, and decay resistance was evaluated by attacks ofConiophora puteanaandTrametes versicoloron the samples. During the artificial weathering, color and surface roughness of the samples, and macroscopic changes were determined periodically. Changes in the surface chemistry and morphology of the weathered samples were investigated by ATR-FTIR and SEM, respectively. It was proven that polystyrene effectively protected pine samples from both fungi even after leaching procedure, but it was more effective in preventingC. puteanaattacks thanT. versicolorattacks. As a result of artificial weathering, the surface of all samples was darkened. However, changes in color and roughness as well as crack formations of the modified sample surfaces were found less than those of the untreated samples. Polystyrene also provided considerable improvement on dimensional stability, as well as water repellence of wood.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Polistiren ve polikaprolakton ile modifiye edilen ahşabın yapay dış ortam koşullarına ve mantar çürüklüğüne karşı dayanım özelliklerinin incelenmesi
    (Bursa Teknik Üniversitesi, 2018) Babacan, Mert; Ermeydan, Mahmut Ali
    Lignoselülozik malzemelerin mikrobiyolojik bozunması doğadaki en önemli proseslerden biridir. Lignoselülozik bir malzeme olan ahşapta gelişen mikroorganizmaların aktiviteleri, ahşabın yoğunluğunu, mekanik gücünü ve estetik kalitesini olumsuz yönde etkilediği için kullanım esnasında problemler çıkartmakta ve ekonomik değerini düşürmektedir. Diğer yandan dış ortamda kullanılan ahşapta UV ışınlarının kısa sürede yüzeydeki lignini bozduğu ve ahşabın rengini griye çevirerek istenmeyen bir durum oluşturduğu bilinmektedir. Odun koruma alanında uzun zamandır kullanılan geleneksel metotlar ve emprenye maddeleri biyodegredasyonu engellemede ve ahşabın korunmasında iş görüyor olsalar dahi, bu metal bazlı kimyasalların birçoğu toksik özellikte olup, ahşaptan zaman içinde yıkanabilmektedir. Gelişen dünyamızda daha etkili, çevreye dost ve yıkanma özelliği göstermeyen kalıcı/kararlı yöntemlerin geliştirilmesine her zaman ihtiyaç duyulmaktadır. Bahsedilen bazı geleneksel ahşap emprenye maddeleri, su ve yağ bazlı olmak üzere inorganik bakır, krom, arsenik tuzları, bor türevleri, klorlü fenolikler gibi kimyasalları içermektedir. Son yıllarda özellikle çevresel kaygılar ve yıkanma problemi gibi sebeplerle geleneksel emprenye maddelerinin kullanımlarında kısıtlamalara gidilmiştir. Kimyasal modifikasyon olarak tanımlanan ve ahşap malzeme içindeki polimerlerin hidroksil gruplarıyla reaksiyonu amaçlayan alternatif odun koruma yöntemleri de son yıllarda artan bir ivmeyle hem laboratuvar çalışmalarında hem de sanayi ölçeğinde uygulanmaktadırlar. Asetilleme, furfurilasyon ve dimetilol dihidroksil etilen üre (DMDHEU) gibi kimyasal modifikasyon yöntemleri kullanılarak üretilen ahşap malzemeler günümüzde ticari öneme sahiptir. Diğer yandan yeni, daha etkili ve daha ucuz yöntemlerin geliştirilmesi ve optimizasyon çalışmaları sürmektedir. Bu çalışmada, iki farklı yöntemle kimyasal modifiye edilmiş sarıçam odunu örneklerinin yapay dış ortam koşullarına ve mantar çürüklüğüne karşı performansını araştırmak amaçlanmaktadır. Bu iki kimyasal yöntem genel hatlarıyla ladin odun örneklerinin modifikasyonu olarak bildirilmiş olup, yöntemlerin temel pirensibi hidrofobik özellikte ki stiren ve ?-kaprolakton monomerlerinin ahşap içinde in-situ olarak polimerleşmesi ve ahşap polimerlerine aşılanmasına dayanmaktadır. Belirtilen iki modifikasyon yöntemi literatüre ilk defa aktarılmış olmakla birlikte, hücre çeperi içine ilk defa sistematik olarak hidrofobik polimerlerin yerleştirilmesini başaran, ispatlayan ve ahşabın su alımını azaltıp (%40-55), boyutsal stabilitesini %40'lara kadar artıran yöntemlerdir. Bununla birlikte iki metotla da modifiye edilmiş örneklerin mekanik özellikleri nanoindetasyon yöntemiyle belirlenmiş, modifikasyonların mekanik özellikleri düşürmediği, elastikiyet modülünün aynı kaldığı ya da bir miktar arttığı (%10), sertlik değerlerinin ise %15'lere kadar artış gösterdiği bildirilmiştir. Bu tezde, polistiren ve polikaprolakton ile modifiye edilmiş sarıçam odun örneklerinin: laboratuvar ortamında mantar çürüklük testlerine tabi tutularak biyolojik dayanımları, UV ve suyun değişken döngülerine maruz bırakılarak gerçekleştirilen yapay dış ortam testi sonrasında rengindeki değişimler, yüzey kimyasındaki (ATR-FTIR), hidrofobikliğindeki (temas açısı ölçümü) ve morfolojisindeki (SEM) değişimler, boyutsal kararlılıkları ve su alma oranları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Poly(ε-caprolactone) grafting into Scots pine wood: improvement on the dimensional stability, weathering and decay resistance
    (Springer Science and Business Media B.V., 2021) Ermeydan, Mahmut Ali; Babacan, Mert; Tomak, Eylem Dizman
    Wood modification treatments by substitution or blocking of wood hydroxyl groups with hydrophobic molecules are some of the novel approaches that may improve dimensional stability, weathering and decay resistance of wood. In this study, the Scots pine (Pinus sylvestris L.) wood was modified by ring opening polymerization of ε-caprolactone to investigate the artificial weathering and decay resistance. In total, 672 h of artificial weathering was applied on modified wood by exposure of UV-light and water cycles. Additionally, decay test was carried out by using Coniophora puteana and Trametes versicolor fungi on the samples after leaching procedure. After weathering, the color change and contact angle measurements, as well as macroscopic observations revealed that the modified wood had significantly better surface properties than reference wood. FT-IR and SEM analysis proved that there was still polycaprolactone on the weathered surface with some minor crack formations of wood structure. The polycaprolactone modification effectively protected wood against decay even after leaching. This study also demonstrates that the polycaprolactone modification can provide a significant improvement on dimensional stability, as well as water repellence of Scot pine wood. Graphic abstract: [Figure not available: see fulltext.]